DÜŞ ATI

DÜÞ ATI

Saçýmýzdaki karlar birazdan eriyecek
Geçmiþe ayna tutup görelim sevdiceðim
Titreyen dizlerimiz bastonsuz yürüyecek
Mazinin kapýsýndan girelim sevdiceðim

Az mý servis bekledik þu karþýki durakta
Otuz yýlý devirdik ömür denen sürekte
Yaþlýlýk gülümseyip el sallarken dorukta
Geçmiþ yýllara selam duralým sevdiceðim

Say ki þoför teybine kýr beþlik bant yüklüyor
Yüz üç nolu derslikte hatýralar bekliyor
Mahçup bir delikanlý elinde gül saklýyor
Acep kime getirmiþ soralým sevdiceðim.

Yere kadar eðilmiþ salkým söðüt dallarý
Çamlardan görülmüyor yemekhane yollarý
Farzet ki geri gelmiþ, giden gençlik yýllarý
Yine pembe hayaller kuralým sevdiceðim

Þu tahta sýralarda vizelere çalýþtýk
Bazen yarým ekmeði kaç kiþiyle bölüþtük
Kâh birlikte aðlayýp kâh birlikte gülüþtük
Aný çýkýnýmýzý serelim sevdiceðim

Gör ki neler anlatýr çayýmýzýn dumaný
Bir rüzgâr gibi geçti tatlý gençlik zamaný
Bilmem kaç cilde sýðar sevdamýzýn romaný
Düþ atýný maziye sürelim sevdiceðim

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: