TUT BİZİ

Bir vahþet yaþanýyor, dayanmýyor yürekler
Faryatlar ve dumanlar arþ-a doðru direkler
Kardeþlerim çaresiz bir yardým eli bekler
Ya Rabb! Sen imdat eyle, ölüyoruz hepimiz
Gazze’dekiler þehit, yangýnlar içinde biz....

Söyleyen gönül âciz, yazarken kalem inler
Tarih sayfalarýna aðýr gelir bu demler
Durdurulsun bu vahþet, nerde aklý selimler
Yâ Rabb’î! Tepe takla düþüyoruz, tut bizi
Dünya sýrat köprüsü, düþmeden yürüt bizi.

Yüzlerce öksüz, yetim kuzu gibi meleþir
Ondan daha fazlasý toprakla haþýr, neþir
Çocuklar yaprak gibi korkusundan titreþir
Yâ Rabb’î Acýmýyor müslümana zâlimler
Hata bizde Allah’ým! Birleþmiyor dilimler...

Gönül ferahlamýyor devirse ummanlarý
Orda Hüseyin’lerin su isterken canlarý
Kavuracak dünyayý Gazze’nin dumanlarý
Yâ Rabb! Küfr’ün üstüne indir de azabýný
Ahirete býrakma, burda gör hesabýný...

Ruhum can çekiþiyor ne aþ, ne ekmek ister
Bir tarafým ölürken, bir yaným koþmak ister
Bir karýnca misali yollara düþmek ister
Yâ Rabb’î! Tükenmeden Filstin’in takatý
Yerin dibine batsýn, kâfirin saltanatý...

Nuriye Akyol
17/11/2023
Sosyal Medyada Paylaşın: