DÜNYAM AĞLIYOR MU NE ?

Ýþte gece ve korkulu saatler
Bir büyük salonun en köþesinde
Bakýyorum tüm sýðýnanlara buraya
Çay derdinde çoðu, yine ekmek derdinde
Yerlerde yataklar
Top oynuyor çocuklar þiþelerle
Elleri duada çoðunun
Sýcacýk evlerine dönme umuduyla
Bir kabustayým sanýyorum
Pencereden dünyayý seyrediyorum
Dünyam aðlýyor mu ne ?

Kaç gün oldu bilmiyorum
Sokaklardayým bazen aç bazen tok !
Taa uzaklardan
Sana gelmek istiyorum
Yorgun, uykusuz, gelemiyorum

Þarkýlar avutmuyor artýk, yalnýz hüzün veriyor
Hasret bir dikenli gül gibi
Solarak dökülüyor kucaðýma
Yazarken bunlarý, gözlerim bir su dolu bardakta
Onu izliyorum iþte titriyor yine
Dur diyorum artýk dur !
Durmadan dönen dünya !

Gün bu gün mü, yarýn mý ?
Ayýn kaçý acaba, bilmek istemiyorum
Dinle beni ey kocamýþ dünya
Siyaha boyama mavi tuvalimi
Varsýn sallansýn gece, yýldýzlar göz kýrpsýn halime
Yaðmurla doldur bulutlarýný gök
Çürümekte içimdeki umut tohumu
Filizlendir artýk güllerimi

Yine bir sabah vakti
Tüm gücüm tükendi
Hasta ve yorgun bakýyorum yýkýk dünyama
Susmuþ gece bekçilerinin düdükleri de
Benim yaðmurlarým geceleri yaðar
Çisil çisil
Korku dolu gecelerin kör karanlýðý
Bir gökkuþaðý düþünüyorum
Sabaha
Aydýnlatmaz mý karanlýk dünyamý

Günay Koçak

17. 11. 2023
Sosyal Medyada Paylaşın: