ýssýz bir yol çaðrýsý zaman
çeker içine avare adýmlarýmý
içinde ölümler aþklar hasret yalnýzlýklar
oturur düþünürüm zihnin kör sapaðýnda
eðerim baþýmý uçup giden yýllarýn tozluðuna
tortulanan geçmiþimde
ararým kendimi
sitemi aðýr boþa turalanan mevsimlerin
gözlerimi yumarým gamzelenen sonsuzluðun uçuðunda
hatýrlarým karanlýðýn içinde yankýlanan melodinin dolaþýk ritmini
yaþamak kalabalýklarýn içinde bir baþýna tutsak bir güvercin gibi
kanatlarý kesik rüyalarýmýn kayýp düþler deryasýnda
korkularým perde yüzüme
ruhum yaralý
bulamam seni
bulutlardan silinmiþ izin
yüzünü hatýrlamýyor yaðmurlar
hatýrasý eskimiþ yaþanmýþlýklarýn
kayýp bir kýta artýk aþk
ruhumun
kapýlarý kapalý
hiçliðin ortasýnda yankýlanýr tiz sesim
acýlarýn resmini çizerim yüzüme ayna olan boþluða
savrulur giderim yoksunluða sensizliðe
binlerce yýl uzaktayým senden
kim bilir
kim bilir sevgilim
yumarým karanlýða gözlerimi
koca bir evrenin kapýlarý açýlýr sen gelirsin
belki yýldýz parçacýklarýndan bir yolda buluþur ruhumuz dudaklarýmýz
kim bilir kozmik bir dünyanýn iki yabancýsý olarak yeniden doðarýz
mor kristallerden evimiz olur ýþýl ýþýl parlar
bahçemizde çiçekler melekler kelebekler
daha ne olsun
ruhum
ruhunla kavuþur
aþk sonsuz olur dans eder galaksinin
sonsuz kanatlarýnda tüm ruhlar
yýldýz tohumlarý saçýlýr
evrene gözlerimizden
çocuklarýmýz olur
bir sürü
bi sürü
sen kadar yakýþýklý
ben kadar güzel...
ayþe uçar
17112023
14:35