Ve çocuktum

Ayný yýldýzlarýn ateþi vururdu
Füsunkâr gözlerine
Gözlerin mavide buðulanýrken
Sebebti yüreðimdeki ölüme

Eskiden çok eskiden
Oturur yýldýzlara bakardýk
Sen derdin
Gün batýmý yeni bir doðumdur
Sonra oturur yýldýzlarý sayardýn

Bir yol vardý, ayrýldý
Karanlýk bahçelerden
Günah dolu
Oysa ýssýzlýða bakan gözlerim bir yaranýn inleyen sesiydi

Çocuktum,
On beþ yaþýnda, bir kadýna âþýk
Leylaklarýn kokusu, çiçeklerin sevinci
Gözlerinde

Çocuktum
Yüreðinde esrik gecelerden bir arzu
Ýsimsiz
Yazgýsý siyah
Avuclarinda yitik bir arzu

Avuçlarýndan kanatlanan ah o kadýn
Beyaz bir güvercin
Bir ýslýðýn dilsiz ezgisi
Dönüyordu
Umutsuz bir aciyla
Yýldýzsýz göðün altýnda

Ve çocuktum
On beþ yaþýnda
...
Sosyal Medyada Paylaşın: