Dımdım Kalesi

Tufandan kalmýþ bir rüzgâr 
Yürüyor
Tarihin boðulan vaktine
Acýlar, ihanetler idam sehpalarýnda.

Zaman denilen bir girdapta boy verdi
Umuda döllenen tohum
Ölümsüzlük topraðýn rahminde 
Bir cenin,
Bir çocuk, bir ergen ve bir savaþçý
Vurdular 
ince uzun bir çizgide
Neslimin yazgýsýna bir bir.

Býçaðýn sýrtýnda daðlarýn koynunda
Bir þafak vakti ay ýþýðý damlarken
Kimseler yoktu, sen yoktun biz yoktuk
Üç damla kan
Üç damla ölüm
Korkunun rengi yüzlerde mor.

Kanatlandý
Dört kollu bir ahtapot
Kürdistan daðlarýnda
Tanrý’nýn kýrbacý gölgesinde
Baþsýz bedenler sur diplerinde.

Bir þal
Boðuyor aðýr aðýr elleriyle
Çýðlýðý kesilmiþ bir oðlu
Boðuyor aðýr aðýr
Daraðaçlarýnda…
Unuttuk o türküyü
Unuttuk, cellatlarýn keskin kýlýçlarýný
Þah Abbas’ý, Saddam’ý ve Osman’ý
Acem þalý yaðlý bir urgan.

Bir evren; dört parça
Her parça bin zerre
Dört dünya
Lehimi sökülmüþ dört ocak dört ana ve dört evlat
Unuttuk
Unuttuk o türküyü
Unuttun o türküyü sen Pehlivan
Çaðýrmýyor mu, seni doðuran o toprak.

Þeyh Mehemet ve Pehlivan
Esrarlý gücün dilsiz neferleri
Geçmiþin vurgunu bir çaðdan
Uzandýlar
Dýmdým Kalesi’nden

Devraldý nöbeti Pehlivan
Emirxan’ýn yolunda
Bu minval üzere
Yeniden yazýlacak bir destan
Çift baþlý kartalýn kanatlarýnda
Bir dengbêjin dilinde
Yeniden yükselecek
Dýmdým’ýn sýrrý
Kürdistan daðlarýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın: