Uğurlayamadığım yaram beni yeniden doğur

Kabuslarýn kessin virajlarýnda gýcýrdayan lastik sesleri
Bir aðacýn köklerindeki çýplak çýðlýklar bölüyor uykularýmý
Saat sensizligin dibi
Kudurmuþ bir it acý
Anne
Toprak
Aðaç ölüm
Çocuk
Toprak
aðaç yaprak
Vaktiz edilmiþ adýnýn geçtiði cümleler
Ìlahi bir özlemek
Ölüm gibi aðrýlý bir çukur tamlanmadýðýmýz bir bütünleþme
Avazým alazým
Yarýklarýmý sývayan cehennemi öptü sesimdeki çocuk
Uðurlayamadýðým yaram
Beni yeniden doður
Seni sesini
Çiçeklere ektiliðimiz o gün
Rüzgarýn kalbime ufledigi sensizliði
Unutsun içim





Yüzülüp kurutulmuþ bir post
Ölümün inkarýný
þifreliyor
Kalbimdeki dirilen özlemin kefenine
Ateþ kalýntýsý
kül ve is
Bütün ihtimallerimizin katiliydi
Gidiþin





Ne zaman düþsem
Diz kapaklarýmda acýyý üfleyen
bir nefes düþü ayaklanýr eþiðinden
Saç köklerimda parmak izin
deri kalýntýn
Belli belirsiz kokun sarmalar aklýmýn odalarýný
Yüzündeki manayý öper
ezber ederek gözlerim
Anne diye inler sesim sen ölürsün





Sonran da biz manalý tüm harfleri aklýma istifledim
Göbekbaðým ölüm sancýlý bir vedayla koptu gövdemden
Tüm anýlarý boyun damarlarýna asmaktý
Tükürsen yitireceksin
dna’sýný
Yutkunsan katili olacaksýn
Soluðunda bir hýrýltý akýl tutulmasý




Titreyen kuytularýn
buz tutan nefesinden
Gürül gürül akan bir yanlýzlýktý
Çocukluðumu bedenimden ayýran
Acýnýn soðuyan ellerine gömdüm içimi
boðum boðum bir çaresizlik
Akýþlarý týkayan bir yara
Karanlýk benliðime ulaþmak üzereydi
Sustum
Karanlýk omurgama ulaþmýþ akýyordu
Yayýlýyordu bizli tüm duyumsamalar
Sesini kaybeden binlerce cümle
Anne çok korkuyorum
Melankoli tohumlarýnýn kökü içim
Nükseden bir yarayý
üfleyen deþenim sensin






Sosyal Medyada Paylaşın: