Bir yazgünü baþlar, Yine bir yazgünü biter; Çünkü yeni biri baþlar ne olduðunu anlayamadan. Henüz gözyaþlarý bile kurumamýþken; Gülen yüzüne þaþýrýrsýn aynada bakýnca kendine. Aðlamaya alýþmýþ gibi, Gülmeyi unutmuþ gibi; Þaþýrýrsýn donuk teninde koþuþan gülücüklere. Ama yine de! Aðlamak ister gibi bir halin var. Neden,nasýl diye sorarken... Keþke sarsa beni heryerimden; Aðlýyorken, gülüyorken! Gülüyorken, aðlýyorken! Karmakarýþýk oldum yine Çözümsüz Hatta varlýðý yokluðu bilinmeyen Bir soru gibi, Bir sorun gibi. Olsun Kimseler bilmesin Neye yazar Kaç yazar Hepsinin adam gibi cevabý Unutmamýþým sevmeyi... Vazgeçmekse Ýzin vermiyor eskisi... Sosyal Medyada Paylaşın:
cankat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.