ANKARA’ YA VEDA
Ýnsanoðlu kanatsýz bir kuþ misali…
ANKARA’YA VEDA
Bu gece son gecemiz hicran vakti çok yakýn
Tuz ekmeðini yedim helâl eyle ANKARA
Ne olur bir kerecik sýcak çehreni takýn
Karanlýða bir mum yak hilâl eyle ANKARA
Hacý Bayram Velî’nin ney’inde huzur buldum
Ýndim Eymir gölünün suyunda huzur buldum
Seymenleri izlerken toyunda huzur buldum
Unutmayýp adýmý celâl eyle ANKARA
Yükselirken ezanýn sesi Kocatepe’den
Dilime mühür vurup girsem Reyyan kapýdan
On bir ayýn sultaný gülümserken öteden
Ýftardaki suyumu zülâl eyle ANKARA
Hamamönü’nde atar yüreðim sanki tik tak
Akrep ile yelkovan yine vuruyor firak
Gurbetin ustasýyým visalin ise çýrak
Bir de sen þu gönlümü melâl eyle ANKARA
Göçebeyim evimi sýrtýmda taþýyorum
Bu kaçýncý gurbettir bilmem ki þaþýyorum
Bakmayýn güldüðüme sanmayýn yaþýyorum
Kavrulan yüreðimi bilâl eyle ANKARA
Nurgül KAYNAR YÜCE
20/10/2019 / ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.