Hâbib-î Zîşân'ım

Bir hâbîb-î Zîþân dolaþýyor,
sularýn koynunda uyuyan þiirlerimin son cümlesinde!
Kusursuz kelâmlarýmýn çýrýlçýplak teninde,
beyaz zambaklar ülkesinin misk-î amber kokularý hâkimiyet kuruyor!
Bir anka süzülüyor sol yanýmýn uçsuz bucaksýz bozkýrlarýnda,
kanatlarýnýn korundan küller uçuþuyor,
can evimin ýþýk görmeyen tek göz odasýna!
Çölümün bedevi’leri yorgun þimdi,
serâbistânýn bir kâtre ummânýnda bir Seyl-i hurûþan gibi!
Þimdi Marakeþ,
kýzýl akþamlarýn kadehinden gözlerime aksýn desem sevgilim,
dudaklarým kýskanýr ellerinden nûþ eylediðim âb-ý hayatýn her katresini!
Bir hâbîb-î Ziþân dolaþýyor,
kýzgýn kumlarýn kollarýnda uzanan þiirlerimin en gizli öznesinde...!

Sosyal Medyada Paylaşın: