ÂŞİNA RUHLAR

Gecenin kirpiklerini sayar yýldýzlar,
Dolunay, kimin kollarýnda sabahlar?
Kum taneleri avuçlardan bir bir kayar,
Bir þiirin son cümlesinde bir kadýn mý aðlar?
Ah o efsunlu bakýþlar!
Deðerse, iki cihaný da yakar
Kan ter içinde uyanan tüm yoksul hayatlar,
Çýrýlçýplak bir zihnin akýbetini mi yaþarlar?
Üç beþ aþýk’a maþûk mu olmuþ mýsralar?
Vuslatýn bam telinde sallanýrlar.
Þimdi kapat gözlerini sevgilim!
Tut ellerimi, hisset beni.
Bir þairin fýsýldadýðý kelamlar bunlar,
Nû tablosu misali uzanýrlar.
Çýrýlçýplak bir kadýn olurlar,
Sahifelerin gözlerinde yansýn sevdalýlar.
Vuslata ha on kala, ha geç kala,
Ne fark eder ezgisizmiþ þarkýlar,
Sonunda mutluluðu yaþasýn birbirine aþinâ ruhlar...
~Aysun Aynur~

Sosyal Medyada Paylaşın: