Ve
Gölgeler...
.
Yoruldum gölgelerle dövüþe dövüþe ben,
Bütün yollar karanlýk gözlerini yumana...
Saygý duyarým amma her türlü görüþe ben,
Arz dilleri anlamsýz gökten medet umana...
.
Her insanýn yüreði bir sebepten yaralý,
Ve cevapsýz sualler daðlar gibi sýralý...
Manevi güçle diri tutmak için morali,
Sahte, sahih demeden sýðýnýrýz imana...
.
Sürüyle güdülende geliþir mi irade,
Kurban olur çobanýn gösterdiði murada...
Harcar bütün ömrünü daðda, kýrda, merada,
Þükrederek bulduðu kuru ota, samana...
.
Ýltimas, rüþvet tutar liyakatin elini,
Dogmatik düþler büker hakikatin belini...
Saklar halktan dinbazlar medeniyet yolunu,
Hurafe rüzgarýyla katýp tozu dumana...
.
Ýtibar eden pek az rasyonel bilgilere,
Yüzde yüz inanan çok misyoner algýlara...
Meydan okurcasýna yaþayan olgulara,
Yer yok taþ kafalarda zerre kadar gümana...
.
Ne yazýk ki eldeki malzeme çok budaklý,
Bu az gibi, ustalar hep menfaat odaklý...
Olmazla daha fazla boþa yormadan aklý,
Saldým umutlarýmý akýp giden zamana...
.
Kendini bilmeyenler elden buyruk alýyor,
Þevkle þeyhe, aðaya, beye kuyruk oluyor...
Baktým, konuþan eþten, dosttan ayrý kalýyor,
Çektim akýl gemimi sabýr denen limana...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 11 Kasým 2023)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.