SONBAHAR DÜŞLERİ
en afili yosmalar kaybolurken gecede
sonbahar mevsiminin güneþini bekledim
ýsýtmazdý bilirim,bu mevsimde bu güneþ
bu ikindi mevsimi,yorgun yüreklere eþ
ne mümkün içebilmek,yar elinden badeyi
dokunabilmek haram,zülfünün bir teline
böyle yazýlmýþ yazý,böyle kurulmuþ devran
her yürekte bir alev,cehennem ateþinde
bedenler kývranýrken sýtma nöbetlerinde
kadere isyan eden ruhlarý kim kovalar
kimdir ki deccal denen
bu azap vadisinde
bir ýþýk halesinde
ben ne yýldýzlar gördüm
en zifin karanlýklarda
ne güneþler söndürdüm
gümüþ rengi saçlarý,gergefinde iþlerken
bir kadýn aðlýyordu,sonbahar düþlerine
bulutlar süzülürken,gözlerinden geceme
ilmik ilmik çileler,döküldü pencereme
içimdeki kozamda,ona hayaller kurdum
ikinci baharýnda ,onu gülerken gördüm
çiçekli elbiseler diktirdim düþlerine
güneþ gözlü kýz oldu,fer saçtý gözlerime
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.