SESSİZLİĞİMİN GÜRÜLTÜSÜ...

Aþkýn yüzü suyuna hürmeten
Maðdur iklimde saklý acýnýn feri diken diken
Ruhumdaki sararmýþ çiçeklerden
Çektiðim, el-aman demeden
Seyrüseferi hayatýn bir iz bir giz
Serkeþ týnýsý hatýrlamadýðým rüyalarýn
Ve silik bir nesir göðün maðdur kuþlarýnýn
Sýðýndýðý pürü pak Ýlahi Adalet
Acýnýn meftunu yüz bulamadýðým kehanet

Deliþmen rüzgâr
Hayta mevsim
Göðün kýrýk tamburu
Yok iþte mecalim
Bir mealim de yok belirsizliðin hicvi
Kelaynak kuþlarýndan da yok farký
Yalnýzlýðýmýn saydam serencamý

Bir meczup yolcuyum ki
Sefasýný süremedim evrenin
Dik yokuþlarýnda in çýk
Adeta kap kaça uðrayan hayallerim

Azýðýmdýr yeni gün
Beylik bir selam deðil verdiðim günbegün büyüyen
Bir hüzün seli mýsralarda saklý
Yüreðin sönmez feri
Devindiðim þu yer gök
Kimin umurunda ki
Olsam da aç ya da tok
Uykuya her daldýðýmda beklerim
Þafaðýn sökmesini

Cebren ve hile ile zulme uðramýþken
Hayallerimin her biri
Adeta çektiðim külfeti yok saymaya muktedir
Bir rakýmsa serildiðim
Ne çok rakam içimdeki hislerin
Tekabül ettiði o sonsuzluk mefhumu
Ardýç kuþlarýndan yana derdim
Anka misali külümden doðduðumun
Ertesi cenk ederim celp ederim
Caka satan insanlara sitem ederim

Sitayiþim doðrudan yana
Susmak bilmeyen siren sesleri bir yana
Sessizliðimin gürültüsü bir yana
Yâdým ve aþkým ve meylettiðim
Yüce Rabbim
Zifiri karanlýðý aydýnlatýr gözlerim,
Elasýna bandýðým ýþýk
Kardýðým toprak ve ufuk
Üstüne ant içtiðim her doðru ve Haktan yana
Sözü özü bir yaþamanýn verdiði huzura
Biat
Bunca nefreti yok sayarak

Azameti deðil asgari müþterek
Ýken buluþtuðum insanlarla
Ve baþýmdan savdýðým lanet
Aþkla ibadet ederek
Ýzahý var ya da yok
Meftunu olduðum umuda
Sökün eden binlerce hece
Firar ettiðim bedenimden gün ve gece

Acýya mazhar
Yalnýzlýðým adeta seviþtiðim rüzgâr
Temennilerim iyiden yana
Yakut gözlerinde sevdanýn yârim bildiðim
Kalemin dinmezken nazý niyazý
Varsýn olsun derdest edilsin yüreðim
Dertop edilmiþ bir miladýn
Yok iken de bir benzeri
Sandýðým dolu sancaðým elimde
Sadýk kaldýðým Allah yolu
Ben ki:
Meczup bir derviþ
Sefaletin tininde

Yok saydýðým cefa
Yandýðým kadar Allah aþký ile
Ulaðýmdýr kalem
Ulemasý olduðum hüzün
Yana yakýla kavuþtuðum cennet ve özüm
Sözümden de ödün vermediðim kadar
Aþkýn sandukasýnda saklý sýrlarým
Aþk ile yeþeren bir çiçek ki
Açtýðým kadar solgundur yalnýzlýðým ve tini
Bilinmezin izinde saklý feri
Sözcüklerle sýnandýðým kadar dirayetin meali
Bir öksüz fasýldýr ki içimde saklý
Þiirlerimse adeta yalnýzlýðým figaný


Sosyal Medyada Paylaşın: