SON NEFES
Rahim denen o mekandan aðýtla geldik dünyaya
Azrail caný alýrken gülenlerden eyle bizi
Emre itaat eyleyip, tadil erkan huþu ile
Günde beþ vakit namazýn kýlanlardan eyle bizi.
Güzel yaþa ki hayatý, olmayasýn saçýn yolan
Ýlim, iman, irfan, iffet... ol bu hasletlerle dolan
Ahirette yüz akýyla korktuðundan emin olan
O alemde umduðunu bulanlardan eyle bizi.
Bizler onlara borçluyuz yaþanýlan þaný, ünü
Büyük zatlar hep orada unutma maziyi, dünü
Hesap kitap görülünce, huzur ile mahþer günü
Beratýný sað taraftan alanlardan eyle bizi.
Ne oldu ki birden bire, batýla baþladý meyil
Nefse uyup böbürlenme, eðil gönül sen de eðil
Zarfa deðil mazrufa bak, kurtuluþ kýyýda deðil
Hakkýn rahmet denizine, dalanlardan eyle bizi.
Yol almanýn yolun ara, sen de içgüdün güderek
Nefse uyanlar azýyor, her gün daha da giderek
Ne zaman adý anýlsa hürmet ile yad ederek
Habibine bol salavat salanlardan eyle bizi.
Elden ayaktan düþecek fersiz kalacak dizlere
Söylediðim bunca kelam hem nefsime hem sizlere
Cennetinde cemalini göster nolur sen bizlere
Son nefeste iman ile ölenlerden eyle bizi.
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.