Bir zamanlar düþündüm yalnýzlýk nedir? Kendi dünyanda sessizlik içinde kalmakmýþ. Gökyüzüne bakar yýldýzlar sayar, Kelimeler susar sessizlik ile konuþulur muþ. Rüzgarýn hafif esintisi saçlar da dans ederken, Doðanýn sesleri ruhu sarar sakinleþtirir. Yalnýzlýk en iyi dostdur iç huzuru verir. Kendi düþünceleriyle baþ baþa kalan, Derin bir nefes alýr ruh dinlenir.
Kelimeler kaðýda dökülür, Yürek kalemiyle þiirler olur. Yalnýzlýk en güzel terapi, En güzel yolculuktur. Kendi içinde keþfe çýkan, Dünya özgürlüðünü bulur. Yalnýzlýk ne kadar Ýçteki derin deniz ise, Bir keþif yolculuðu bu kendini tanýr ÝNSAN. Sessizlik içinde sahteliðin gizemini anlar.
Gecenin karanlýðýnda yürümeyen, Yalnýzlýðýn yýldýzlarla dansýný anlayamaz. Gökyüzü insanýn kütüphanesi, Sessizlik en yakýn dostdur. Yürekteki derin hislerle dolup taþan, Kelimeleri sel olur kaðýda dökülür, Dizeler olur gönüllere ses olur, Dünyalar arasý düþler kurulur, Yalnýzlýkla buluþur içsel huzur.
Derin rüyalarda kaybolan, Her solukta yeni bir umutla uyanýr. Ýç dünyanýn sýrlarýný keþfeden, Ve insan anlýyor En güzel terapi yalnýzlýktýr....
Erhan Çuhadar Sabýr Gemisinin Kaptaný
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.