Ben sarp yamaçlarýn hýrçýn çocuðu
Derdimi herkesten gizlerim anne.
Taþýyamaz korkak yürek bu tuðu
Acýr, sol böðrümden sýzlarým anne.
Sene elli iki, baþladý dâvâ
Öyle sanýrdým ki pabuç bedava
Þerrin her türlüsü görüldü reva
Her dakika seni özlerim anne.
Meylimi vereli, dost bilip kire
Her gün hüzünlüyüm, ölüm bin kere
Gönlümü sererim post gibi yere
Yanlýþ anlaþýlýr sözlerim anne.
Meclisi, makamý seyret hovarda
Vah beni, eyvahlar, hayret hovarda
Gerçekler biçare, gayret hovarda
Çok iyi görmüyor gözlerim anne.
Hor bakana, þer bakana sözüm yok
Kör bakana, er bakana sözüm yok
Yer bakana, ver bakana sözüm yok
Erenler yolunu izlerim anne.
Alimimiz tellak, hocamýz yaman!
Sahici deðildir bizdeki iman! !
Ýþimiz, gücümüz vesvese, güman
Þüpheyle bakýlan bir erim anne.
Anne, yama küçük, koskoca yýrtýk
Her tür þer meydanda, gerçekler örtük
Annem, tahammülüm kalmadý artýk
Artýk beni çekmez dizlerim anne.
Yazan: Zülfikar Yapar Kaleli
Okuyan: Arzu Gülücüdür