DÜŞTÜM 1

Yitik bir masalýn kahramanýydýk seninle
Sen denizlerde damla
Ben çorakta tozumuþ toprak
Anlatýlmamýþ bir masaldý
Türkümüzü dinlemiþti kavaklar
Tenimde örttüðüm mezarlar tanýrdý beni
Çok tanrýyla tanýþýk
Çok dinle karýþýk
Hasretlerle barýþýktýk
Ölüm bir kolumuzda gezerdi
Bir kolumuz kavga
Yüreðimiz sevda
Tutuþsak el ele zaman bizim olsa
Girerdik yangýnlara
Hiç yazýlmamýþ bir þiirde mýsraydýk
Kanadýðýmýz kadar yazýlmýþ
Kardelendik umutta
Mevsimler þaþýrýrdý
Utanýrdý daðlarda açan çiçekler
Bu aþka
Sesimizi rüzgar çalmýþ
Kuþlar almýþtý dilimizi
Sökülürdüm düþerdim kayalar gibi
Baþýmý çarpa çarpa
Tutunduðum daðlardan
Kýrýlýrdým sensizsem
Yalnýzlýkta
Deli akardý sular gözlerimden
Sabahlar utanýrdý uyanmaktan hatýrla
Yollar vaz geçerdi gitmekten
Sevda bizden uzaksa
Bir masaldýk seninle
Söylemedik sevdaya
Öyle çoktun ki yüreðimde
Sancýn sýðmazdý içime
Ey gülüþlerimin çýðlýðý
Ey denizlerin bu aþktan kýzarma sebebi
Söyle kaç sevgili
O kýzýla içlendi
Ben sana uzanmýþtým
Kollarýmdan kýrýldým
Tam da dokunmadýðýn yerden
Boþ kalan ellerimden
Ýçimde kaç ceset var bir bilsen
Daðlar utanýyor bak yalnýzlýðýmda
Ekim büküyor boynunu yapraklarým soldukça
Sen ey baharlarýn müjdesi
Tut ellerimi
Düþtüm
Düþtüm
Karanlýklar giyinmiþim
Tutmuyor bak mýsralar ellerimi
Týrnaklarým sancýyor batarken tenime
Sen sevdalarýn elçisi
Bir selam ver gönlüme
Düþtüm
Kendi içime
Ördüðüm duvarlar yýkýldý da üstüme
Gözyaþýmdan ýrmaklar
Boðdu beni kendimde
Onca sevmiþtim
Onca inanmýþtým aþka
Onca
ÝNSANA
Zaman vurdu yüzüme kýrbacýný
Bunca yanýlgýda
Oyy yalnýzlýðýmýn kibriti
Hasretimin yangýný
Kirpiðin deðsin gözüme
Yangýnýna düþsün gözyaþým izin ver
Býrak
An’lar arýnsýn sözlerden
Gülüþler gelir belki
Düþer aþký taþýmaya yorgun yapraklar
Bak
Düþtüm bende
Bu sonbahar
Avuçlarýmda þiir
Avuçlarýmda küle dönmüþ zamanlar
AHMET GÖÇER
Sosyal Medyada Paylaşın: