yarýnlar var, umut var, düþ var, kanatsýz melekler havada,
daha kaç gün, kaç saat, cebimde bozuk yirmi beþ kuruþlar, havada uçuþuyor al al balonlar,
hayal bu ya kuyusu derin, artýk bir düþ’ün, elinden tutup, uçuþ uçuþ uçamýyorum,
belki çok yorgunum, belki düþ’ün düþüncesi, belki kýrýlýr kollarým, belki de düþüm çürük,
farkettim ki, ya da anladým ki, izsiz yollarým bitmiþ, günüm geceye karýþmýþ,
kuþlar bile, bir öpüþün elinden tutmuþlar, ben gecenin karasýna, gündüzün þavkýna kanatsýz bir yürek býraktým,
kim duyar, kim duyumsar, artýk kanatsýz bir avaz kalýr, yüreði olmayan semaya… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.