Rüzgarýn kollarýnda dans eden yaprak, Bir aðacýn, acý içerisinde yazdýðý þiiri olur ancak. Sessiz çýðlýklarla anlatýr terkediliþini. Hüzünle dolar içi ,sararmýþtýr kelimeleri.
Rüzgarýn kollarýnda sevgiyi arayan yaprak, Bir aðacýn, sessizce aðladýðý þiiri olur ancak. Terk edilmenin aðrýsý çöker yorgun bedenine, Sarsýlýr koca gövdesi, topraða sýkýca sarýlmýþ olsa bile.
Bu kadar kolay mýdýr ,tüm yaþanmýþlýklarý terk edip gitmek? Nispet yaparcasýna dalýndan kopup, rüzgarla dans etmek? Bu kadar kolay mýdýr, sevdanýn en güzel halini silip gitmek? Titrerken gövdesi, rüzgardan mý bilirsin, sebebini? Yüzyýllýk bir çýnar bile ,acýdan titremez mi? Dallarýnýn ucundan damlayan sularý, yaðmur mu zannedersin? Bilmez misin, sonunda göz yaþý vardýr ,her terk ediliþin?
Yapraðýn valsi , rüzgar dinene kadar sürer, Düþtü ya o daldan, bir daha nasýl yerine döner? Ah o yaprak ,topraðýn üstünde çürürken, Piþman olsa neye yarar, kalpten de düþmüþken?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.