ANKA BEN HÜMÂ SEN

ANKA BEN HÜMÂ SEN

Sol yanýma ateþ ol diye,
Yüreðimin kuyusunu muhabbetinle kuruttum
Yüzümü sen de,
Fatýma Annemiz de unuttum.

Duydum ki;
Daralan göðüs kafesine
Amin kuþu kokusunu bastýrmýþtýr yine
Ýhtimaldir ki nefesin üþüyordur hâk ile

Üzüntülerini resmederken tanýdým seni
Sol yanýmdýn,
Kasým papatyalarý kumsalýnda kalbimin sesiydin.


Anla - yeniden çiz kaderimi
Hû aþkýna beni vatansýz, sensiz býrakma;
Tenim topraðýný özlerken beni,
Umut deryasýna düþen ömrümü,
Seni sayýkladýkça unuttuðum gülüþleri
Mazi deyip geride býrakma...

Bildim ve öðrendim!
Suda yanmanýn çaresizliðini,
Ankâ ve alaca bendim
Hümâ ve Zümrüt sendin
Ali bendim
Fatýmâ sendin
Külleri savrulan bendim
Yakacak olan sendin
Yüz bin defa öldüm de
Yine de býkmadan huzuruna geldim.

Ruhum vatan topraðýný özledi
Beni gönül kapýndan ýrak býrakma
...
LARDES SYMPRA (HABÝB YILDIRIM)
Sosyal Medyada Paylaşın: