HAYAT BİR MAHZEN
Durur ise zaman,kalbin yaðmura meydan okur mu ?
Gecenin karanlýðýnda sözlerin bir kefen olup sýðdýrabilir mi?
Seni ve senden çalýnan üç gizli ve eski hazineyi,
Söyleyebilir mi mutluluk bu hazinelerin aþikar halini?
Yoksa kuytu bir köþede gizlenip izler mi eziliþlerini?
Söyle var olan neydi bu kýrýk ve dökük alemde,
Savaþla baþlayan ve sonunda ölüm ile sonlanan gözyaþlarýn mý?
Mezarlýðýn baþýnda topraðý avuçlarken titreyen avuçlarýn mý?
Yoksa zamana inat her mahlukata karþý direnen,
Yorgun kalbinin þefkatli sesi miydi?
Bu kayýp hazinelerinin içinde yorgun bir savaþçýya dönüþen.
Söyleyeyim sana hazinelerinin neler olduðunu bir bir:
Karanlýða meydan okuyan merhametini,
Merhametinden oluþan þefkatinin son kanatlarýydý,
Bu kanatlarda Yaradaný unutmayan her günkü nöbetini...
** -- ÝRANLI ÞAÝR LARDES SYMPRA --**
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.