17 KASIM

17 KASIM
Kasýmýn on yedisinde,
Mahperli bir gecede
Kulaðýma okunan ilk duaydýn
Sol yanýmdýn, saadetimdin

Beni Dicle’nin ufkuna salan,
Uçsuz bucaksýz rüzgârla
Sol yanýma mâi bir yara açardýn.

Damarlarýmdan taþan kanla
Her tufanda, kargaþanýn ortasýnda
Þiirler, sana yazardým Züleyhâ...

Ela akþamlarýn mahmurluðunda
Beklerdi düþler, papatya sokaðýnda
Yüzümü avuçlarýna gömdüm sessizce
Kalbim, kalbinin üstünde
Kalbimin mührü göðüs kafesinde,
Teninin kokusu sinmiþti gökyüzüne
Eylül kýrýðý bir ömür kalmýþtý geriye.

Nasýlsa bilmiyorsun;
Gönül kafesime doldurduðum
Ýçtiðim sigaralarýn hesabýný
Ýçerlendikçe kapýnda sabahladýðýmý
Seni sevdiðimi söylemeyiþimin piþmanlýðýný
Nasýlsa bilmiyorsun...

Seni, Kasýmýn on yedisinde
Çocukça hareketlerle kaybettim...

Þimdi ise;
Þehrin tehlikeli sokaklarýnda kokuyor yokluðun,
Bir tarif bulamadým sensizliðe
Zira sol yanýmdýn,
Kalbim de kalbinin parmak izleri var...

Kuþkularýný bir hastalýk gibi arýndýr,
Ruhunu dinlendir,
Ve bak göklü müjdeyle müjdelenen semâya
Gülse, gözlerin miladý
Sahibi olan Ali’nin gözlerinde
Kelâmlarýn dokunsa ruhuma
Ýnci gibi dizilse avuçlarýma
Mazi deyip kapansa ruhum odana
Rahmanýn kelâmý ile gayri
Lâ kokusu sinmiþtir kalbime
Elif’in Mim sarayýndaki iki sesiyle...

Turuncuya dönüþen gökyüzünün,
Amin kuþlarýný görürüm gözlerinde,
Bakamam o gözlere, ölürüm Züleyha...

LARDES SYMPRA (HABÝB YILDIRIM)
Sosyal Medyada Paylaşın: