Kırlangıç

Ýçimde mavi acý, gazete kaðýdýnda gözyaþý
Yorgun olmak bu olmalý
Elimi tut
Teypten aheste melodiler geliyor
Kýrlangýçlar ressamlarýn senin

Sadýkane inanmýþ insanlar
Ýmparatorluk kurar gönül bahçelerinde
Rüyalar beni sarar
Perdeleri çekilmiþ sokaklar
Namus bekçileri taþ kaldýrýmlarda
Fiyakalý gömlekler Blue jeanler
Ýskarpinleri ve maço sakallarýný
Gün boyu kömür kokusu çekmiþ
Soluksuz, yorgun çehreleri
Mahalle kýzlarýný yâr etmek için
Fabrika avlusunda
Bazan gecekondu soluklu sokak lambasýnda
Titreyerek þarký söylerler

Hepsi kýrlangýç gözlü
Maviyi kapatmýþ kadýnlar
Otobüs penceresinden süzülen yarým file
Mendil kokusu mentollü
Ýlerde Mahalle bakkalliyesi
Çamurla karýlmýþ yarý ölgün duvarlar
Selam verirken yavaþ geçen þoförün
Tesbihine yansýyan gökyüzü

Kýrlangýçlar görüyor bunu
Yorgun kadýnlarýn ekmek telaþýný
Erkeklerin kadýnlarý arayýþýný
Çiziyor her gün göðe
Hem çizmeseydi
Nasýl duracaktý gökyüzü
Karanlýk olurdu iki yüzü
Kýrlangýçlar olmasaydý
Mavi renk deðildi
Hiçin adý
Hiç olmazdý
Kýrlangýçlar maviyi tutuyor
Mavi acýnýn rengi biraz.

Bir yudum kýrlangýç
Þekeri karýþtýrýyor
Bir parça alýp
Gökyüzünü boyuyor

Gitme kal parmakucumda
Þiþli’den Galataya beraber yürüyelim
Gitme düþucumdan
Kainatý seyredelim
Sosyal Medyada Paylaşın: