Tevhid-i islam için açýldý sancaklar YA ALLAH BÝSMÝLLAH ALLAHUEKBER ! Neferlerde bir sevinç ukdesidir görünen Cümle alem vahdetine göz dikmiþken Arslanlar gibi kükreyerek namerdi dize getiren Evlad-ý Fatihanýn askerleridir onlar
Elem mi ? Haþa ! Kutlu zafer abidesidir Bir mahþerden topraða akan sevdadýr Bir tufan içinde Memedin öyküsü Allah sancaðýmýzý düþürmesin der gibi Bir buluta sarýlmýþ yükselen melekler Bu zafer islamýndýr þahit ol ya Rabb der gibi
Kilitbahir’den Kanlý Sýrta Arýburnu’ndan Anafarta’lara Peygamber kokan o güzel yurda Selam olsun Ecdadýmýn türküsüne Analarýn göz yaþýna Bin dua ekleyerek Bir mermi çekirdeðinde Bir top güllesinde Gülerek ölüme giden çehreler... Vatan size minnettardýr
Tabyalardan yükselen sesleri dinle ! Kim bilir kimler var içlerinde Bazen ruhunu teslim ettiðin son nefesinde Bir çýnardan kalma esintiyi görürsün Þehadetlerini dinledim ulu dergahlarýnda Hilal gibi vurulmuþ göðüslerinden Binlerce Ezineli Yahya çavuþ gördüm Beþikten mezara deðil ey evlat ! Beþikten Çanakkale’ye Balýkesir Lisesinden Galatasaray Sultanisine Ve ömrünün baharýnda senin için Bu ülkü için Vatan için Topraða düþtü tabipler mühendisler !
Bilmem farkýnda mýsýn geçen zamanýn ? Bir þeyler isteme benden Gönül gözüyle görmelisin Çanakkaleyi ! Düþürme bu sevdayý bir an dilinden Bir övünç kaynaðý düþtü sana mateminden Rahmet pýnarlarýný onlardan esirgeme ya Rabb ! Ulu dergahýna bizlerden bir fatiha eyledik Ruhuma bir esrime gelir toprak kokusuyla Türk sancaðýnda selam durur þühedalar ! Önce vatan millet sonra sevdam dedik Bastýk tetiðine nidalar ile Boynu bükük yavrular hürmetine Topraða düþen fidanlar hürmetine Þehid kanýyla sulanan ülkeme Na-mahrem elini sürdürme ya Rabb !
Horasan erenlerine selam olsun Alparslanýn gazilerine selam olsun Akifin Asýmlarýna selam olsun Hacý Bektaþa selam olsun Tevvekkel tü Taallah diyen dillere.... Dokuz Oðuz beyleri Selahaddin Eyyubi Yunus Emreler Mevlanalar Semahýnda nice dönen müridler ! Allah hepinizden razý olsun
Çanakkale Ýlahi yazgýsýna sadýk milletin anasý Çanakkale Öksüzün gurebanýn yetim hakkýnýn mirasý Ayinesinde hû sesleri var iken Çanakkale ebediyen GEÇÝLMEZ !
Ve lâ tekûlû li men yuktelu fî sebîlillâhi emvât(emvâtun), bel ahyâun ve lâkin lâ teþ’urûn(teþ’urûne).BAKARA-154 Sosyal Medyada Paylaşın:
mavİmge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.