Öyle öfkeliyim ki kuduz Siyon itine
Dilimi kem kelama daldýrasým geliyor
Kazýdý dimaðlara "vahþet" neymiþ, "kötü" ne
Zalime hak verene saldýrasým geliyor.
Firavunun dölünü koyup adam yerine
"Ýnsan" diyen ahmaktýr hayvanýn bu türüne
Ah çekmekten yorulan aðzýmýn þarjörüne
Laneti, bedduayý doldurasým geliyor.
Bîhaber yetiþtirip neslimizi özünden
Merhamet umar olduk bir Coni öküzünden
Zalime gülümseyen güneþi gökyüzünden
Bir sabi duasýyla aldýrasým geliyor.
Sorsalar müslümanýz; mevzimiz kuytu köþe
Bakmayýn süksemize; leþe dönmüþüz leþe
Vicdansýz bedenleri sürükleyip ateþe
Ecdadýmý kabirden kaldýrasým geliyor.
Ga/filler tepiþtikçe kan býrakýyor çimde
Duygularým Kerbelâ, hisler farklý biçimde
Nezih hece bulmakta zorlandým bu seçimde
Merhameti içimde öldüresim geliyor.
Kalem haddi aþtýysa emin olun sancýmdan
Gýpta ettim ölene "insan"dan usancýmdan
Binlerce masum yetim, öksüzden utancýmdan
Sýrýtan suratlarý soldurasým geliyor.
Yýlanýn baþý belli, kovuðu açýk adres
Batýlý olmak buysa yere batsýn, bana ters
Bebekleri katledip, utanmadan Türk’e ders
Verenleri gördükçe çýldýrasým geliyor.
Mecit Aktürk