KÖR

KÖR
Yaþadýðým bunca yýllara yazýk.
Körmüþüm meðerse hiç görmemiþim.
Bakmýþým sadece, bana çok yazýk.
Körmüþüm meðerse hiç görmemiþim.

Çocuklar aðlamýþ, dört bir yanýmda.
Kimse yokmuþ gibi saðým solumda.
Ne tuzaklar varmýþ oysa yolumda.
Körmüþüm meðerse hiç görmemiþim.

Kuþlar dertli öter, kuru dallarda.
Mazlumlar aðlarmýþ, tozlu yollarda.
Üzüm olmazmýþ, viran baðlarda.
Körmüþüm meðerse hiç görmemiþim.

Olmuþ onca savaþ, boþa bakmýþým.
Çocuklara tabanca tüfek satmýþým.
Oyun olsa bile, yýkmýþ yakmýþým.
Körmüþüm meðerse hiç görmemiþim.

Açlýk dünya derdi, yoksul ülkeler.
Fakirin derdine tuzak ilkeler.
Zenginler Dünyayý fena silkeler.
Körmüþüm meðerse hiç görmemiþim.

Din odaklý kimi alçak simsarlar.
Ýnsanýn hakkýný çalar sansarlar.
Aþýlmaz þatolar saray hisarlar.
Körmüþüm meðerse hiç görmemiþim.

ODABAÞI insan, insan demeli.
Paylaþmak merhamet iþin temeli.
Bütün canlýlarý ayný görmeli.
Körmüþüm meðerse hiç görmemiþim.

Þuayip ODABAÞI
16.1.23


Sosyal Medyada Paylaşın: