"Denklemlerini iyi kuranlar her zaman için mahkûmiyetlerinin özgürlüðünü yaþarlar..." (Murat Kartal)
Binlerce lisan, Yüzlerce aksan ile seslenemedim... Ve... Sana susuyorum, Söyleyeceklerimi gözlerime hapsederek.
Seni sevda yokuþlarýnda Patikalarýn tozlarýndaki gibi Savruluþlarda býraktým. Bakamadým sana... Yere eðik baþýmla Haykýrýyorum... Tüm seslerimi Gözlerimle heceleyerek.
Hak etmez yürekler; Kan göllerinde kuðularýn, Beyaz endamýna Býçaklar dayamayý Hak etmediði gibi...
Hak etmedi yüreðin, Sýzýlarda yok olmayý. Dindiremediðim sýzýlarýný, Pamuklu mendillerde Gözyaþý steril aðlayýþlarda sarýyorum...
Utanýyorum, Çöl sarýsý çoraklýklardan Ölümün Renklerine çevirmekten renklerini Tüm renkleri unutuyorum Kahverengi gözlerinde Ürkek bakýþlara gömülü Mahkûm bakýþlarýmý Adýyorum özgürlüklerine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.