dokuz canlý hüzün dört nala koþtururken
baþýmýn altýna kuþ tüyu yastýk koyuyor melekler
çiçekli pazen elbisemde sonbahar yapraklarýnýn muhteþemliði
mor gülüþlü patika sokaklardan geçiyorum
dudak uçlarýmda elma þekeri tadý
elimde tuttuðum kaðýt helva
babam, annem ve çocuklarým
esmer bir hüznü kovuyorum çýrýlçýplak ellerimle
anýlarýn en güpgüzel bestesini söylüyor mevsimsiz kuþlar
papatya fallarýna da inanmýyorum
zaten aþk beni kesin seviyordur hâlâ
yýlbaþý çaylarýný birlikte seçip
kestane hýþýrtýlarý eþliðinde içeriz
mumlarý üflerken sevdiðim adam
musmutlu senelere
...
boðazýn sularýna býrakmýþým sekiz oktavlýk çýðýrtkan kederleri
saçlarýmýn ayazýný kýz kulesinin en tenha köþesinde yýkýyorum
yýkýlan, yakýlan þehirler geçiyor gözümün önünden
feryadý figân masum insan çýðlýklarý
tekrar boðazýn sularýna býrakýyorum kendimi
Sulltan Ahmet , Ayasofya Eminönü ekmek arasý balýk
soluklanýyoruz bi güzel
dört bir yanýmda
annem , babam , çocuklarým
ve Ýstanbul
keyfime diyecek yok bugün
annem nefes nefese Süleymaniye yokuþunda beni bekliyor
akþam namazýný eda etmek için
babam kýr gözlerinden þefkât daðýtýyor kalbimin en aðrýlý yerlerine
evlatlarým
ahhh onlar
canýma can katýyorlar
istanbuldayýz
mýsýr karþýsýnda
hepimiz sevgi çemberinde elele
mis gibi baharat ve kahve kokusu
kuyumcularýn vitrini gözümü kamaþtýrýyor
derken baþýmýn altýndaki yastýðýn hafifçe çekildiðini hissediyorum
gözlerimi açmamak için direniyorum
ama nafile
hayýr hayýr rüya olamaz diye avaz avaz baðýrýyorum
gözlerimde level atlamýþ kocaman yaþ
öksüzlüðün ve yetimliðin yediveren yaðmurunu
dindiremiyorum
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.