oysa ki ben seni
aðzýndan kýrmýzý lav fýþkýran penguenlerin
yarý ürkek halleriyle çok sevmiþtim
kuzey kutbunun en soðuk gününde
sýmsýcak bir þiir yazdýrdý bana paytak gülüþlü siyah beyaz kuþlar
bize dair bembeyaz sayfaya and içmiþtik göðün kýzýla çalan yüzünde
mutluluk türküleri söylerken gurbet rüzgârý
ellerimiz tren garýnda kenetlenmiþti ilk kez birbirine
hatýrla kuðular bile bize hoþ geldin demiþti o yol üzerindeki minnacýk nehirde
...
sonrasýný sorarsan sevgilim
senin özleminle dolu ellerimle
yarý uykulu bir arýnýn yaþam savaþýna da tanýklýk ettim bugün
yaþamalýsýn sen dedim anaç arýya
ayaza tutulmuþ boynu bükük kýrmýzý güller
Allahýn doksan dokuz ismini hatim ettiler
aðzlarýnda su taþýdý karýncalar yanan ormanlarý hayata döndürmek için
þiirimin gölgesinde insanlýk adýna yavru kedileri besledim kristal tabaklarla
sokak köpeklerine su içirdim avuçiçlerimle
dert oldu taaa içerlerime oyun çaðýndaki çocuklara þirret insanlarýn biçtiði kan davasý
heyhat
sonrasý daha vahim
ayaklarýnýn altýndaki cenneti baðýþlayaným
altmýþyedi çarpý üçyüzaltmýþbeþgün altýyüzyirmidört saat sonra
hoþçakal bile diyemeden göçüp gitti bu diyarlardan
ve ben hakkýný helâl et annem diyemedim
aslýnda her konuþmamýzda helalleþmiþtim
gurbette olmasaydým defalarca ayaklarýna tekrar kapanýr
cenneti dilenirdim nur yüzlüm caným anamdan
þunun þurasýnda ne kaldý sekiz kasýma
illâ ki takvim yapraklarý yine soluksuz ve annesiz býrakacak beni
âhhh keþke dejavu olsa
annemin dizinin dibinden ayrýlmayan küçük kýz olsam
annem sabunla yýkadýðýnda yansa gözlerim
düþtüðümde sadece dizlerim kanasa
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.