D Ü N Y A
169- DÜNYA
Cafcaflý yalan dünya, insafýn yok mu? senin,
Kötülüðün pirisin, insana bitmez kinin,
Garibaný ezerken akýl almaz hinliðin,
Yoksulu aðlatarak, zengin güldüren Dünya.
Fitne fesat yaparak caný candan ayýran,
Adaleti katledip, “Özgürlük” diye baðýran,
Zengini ballý börek týka basa doyuran,
Fakiri kuru keþe mel mel baktýran Dünya.
Gündüzün ýþýl ýþýl, gecelerin kapkara,
Ýyileri alýnca yürekte közlü yara,
Merhameti kaybedip, insaný koydun dara,
Derte dert ekleyerek, yiðit öldüren Dünya.
Sevenleri ayýrýp, çirkinleri güldüren,
Yiðitlerin ocaðý ýþýmadan söndüren,
Zemheri ayazýnda Ay’ý donsuz gezdiren,
Dolunay’ý peþinde fýrfýr döndüren Dünya.
Hey gidi yalan dünya servetinle kandýrdýn,
Namerde çok vererek, azdýrdýkça azdýrdýn,
Huri melek güzelin gül benzini soldurdun,
Dört ayaklý faytonla mülksüz gönderen Dünya.
Aç gözlü nefis eri zenginliði sömürmüþ,
Ýnsani iyilikler gökyüzüne sürülmüþ,
Süleyman YILDIZ dinle, evlat atayý dövmüþ,
On arþýn kefenle cýscývlak yatýran Dünya.
Süleyman YILDIZ
(Lemos5303)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.