ÇÜNKÜ BEN ŞAİR DEĞİLİM...
Israrcý bir düþ’ ün yansýmasýdýr içimden tüten buhar.
Afaki aþkýn da süremediðim saltanatý.
Göðün g/izinde saklý bir katreyim ben
Edimlerimde saklý hayaller
Ve peþine düþtüðüm hayalet sevgililer…
Ýçimin izdihamýna yasladýðým bir þiir ne ki?
Ruhumun verandasýnda cirit atan bir hikâye ya da?
Yâdý dünün yareni gönlün
Sükûnet dilediðim Rabbim bahþettiði.
Çünkü ben þair deðilim
Bilakis…
Þiirlerle örülü bedenim ve belleðim ve güftem
Hazýr ol da serencamý yalnýzlýðýn
Göðün kerpetenle açabildiðim kapýsý.
Ben bir isyaným:
Af ola, Tanrým.
Ben bir kulum ve sadece Sana taparým:
Rahmetinin indinde büyümeyen bir çocuk
Verdiðin rýzkýn her lokmasýnda þerh düþtüðüm
Sabrým ve þükrüm ve metanetim
Ve dinmek bilmeyen dirayetim.
Afaki bir bulutum da…
Seyrinde cihanýn bozguna uðradýðým ne ki?
Ölen masum çocuklarýn yanýnda ve baþýnda
Ýsyan ettiðim ölü ruhlar bulvarý;
Ýkaz ettiðim iç sesim
Hem, nemlidir benim yüreðim ve gözlerim
Nedamet yüklü iblisin sönük feri
Çürük diþlerinde zalimin;
Çiðnediði ölü eti…
Afaki bir Yýldýz’ým da:
Ön görülen bir isim rahmetli halamýn saklý iken bendeki
Akýbeti
Lafügüzaf lakin:
Aþkla erdiðim hidayetin seferisi
Bir yangýným ki:
Külüm de bir gülüm de.
Künyemde saklý ismim
Zarf atan iblisine þerrine lanet okuduðum
Bestesiyim ben sevginin
Güftesiyim de aþkýn
Goncam da saklý içimde gülücüðüm de
Ölümün teninde sür git yangýn
Acýnýn neferi
Sözcüklerin de uçup da þapkasý göründü mü keli…
Külliyen yalan þiirlerim olmadan yaþadýðým
Külliyen de yalan:
Kimse beni þair diye anan
Çünkü ben þair deðilim bilakis þiir
Edimlerimde saklý ömür
El aman demeden yazdýðým kadar
Yazgýma kani
Aþkýn da hamisi kalemi
Deþifre ettiðim sözcüklerin fendi
Elbette yüreðimi yendi
Acýnýn feri.
Hâkim olana
Hükümranlýðýnda Rabbin kefil olana
Kâfi olana
Adý aþkla anýlana talibim
Varsýn olsun sonum ölüm
Elbet soyum sofum ve kümüm
Aþkýn idamesi bir sözcük
Yalnýzlýðýn emaneti yürek
Yâdý esaretin
Yanmaya acý gerek
Ve hüzün
Yüklendiðim kadar
Ýlla ki yazacaðým þiir
Her ne kadar þair olmasam da
Þiirin hasý ve hazzý ve haizi olduðum kadar
Yalnýzlýðýma
Nasýl ki kefil kalemim
Sürçü lisan ettiysem af ola, sen sevgili þair:
Budur benim süregelen cüzi gücüm
Aþkla hamt ettiðim kadar
Özleme ve hüzne raðbet ettiðim kadar
Yettiði kadar kalemin gücü ve ömür…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.