Fermanýmý veren yar urganýný getir gel Beyhude yol gözlerim halim sana ayandýr Kör zindana salan yar dermanýný getir gel Son arzumu sorarlar aþkým sana beyandýr
Elimdeki mahsulum gözümdeki yaþlardýr Derin kuyuya salan el gibi bakýþlardýr Ufuklara astýðým ben de yakarýþlardýr Gel gönlümü çalan yar akýp giden zamandýr.
Yaram indi derine dar aðacý neyime Yaðlý urgan geçer mi unutmayan serime Bir kere ölmektense gönder beni sürgüne Dört duvardan süzülen zehrimardan yamandýr.
Pervazlerden seyrettim baþý dumanlý daðlar Turnalar göçüp gitti öksüz kaldý sazlýklar Müebbetlik ömrümü çarký dara çektiler Can derdimi döktüðüm deryalardýr ummandýr.
Dikenli bahçe olsun zalim bakýþýn özün Karlar yaðsýn üstüne bahar görmesin düzün Neydi ki benim suçum sönmüyor yürek közün Kaderime isyaným asliliðim bundandýr.
ÖZLEM ÇETÝN 20.10.2021 MANÝSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.