Hoşça Kal Güzel Şehir

Hoþça kal güzel þehir,
Yýllarca kanýmla,
Tenimle kaldýrýmlarýnda harcadým ömrümü
Sakalým kar beyazý, gönlüm yýllarýn yorgunu
Arka sokaklarda, gecekondu çýðlýklarý büyüttü beni
Bilir misin güzel þehir kaç ana göçtü?
Bilir misim kör kurþunlar kaç yüreði yardý?

Hoþça kal güzel þehir!
Hep hüzün rüzgârlarý esti benden yana,
Bir sarhoþ narasýyla bölündü rüyalarým.
Sonra uykular haram oldu bana
Gündüzleri itilmiþliðin kahrý
Geceleri yalnýzlýk korkusu
Kenar mahalle evinde hep çalýntý ekmek kokusu...

Hoþça kal güzel þehir!
Binlerce umut besleyip uðurlamýþtý beni anam
Memlekette onurlu fakirlik kavgasý
Þehirde hep ihanet kavgasý
Buralarda sevmek para,
Aþk satýlýk, onur satýlýk,
Bulunmaz kardeþlik, sevdanýn delisi
Güzel þehir, bilir misin aþkýn ihanet gözyaþlarýný?
Ya satýlýk namuslarýn pazar kaygýsýný...?

Hoþça kal güzel þehir
Sýrtým çürük, ellerim iþ görmez oldu
Gençliðimi hediye býraktým sana
Bir daha gelmemek için gidiyorum.

Ey güzel þehir!
Boyalý yüzün cehennem ateþi
Gidiyorum buralardan
Hayatýn estiði memleketimde ölümüne...

Hoþça kal güzel þehir
Hoþça kal yarýnlarýn umutsuz çehresi...
Sosyal Medyada Paylaşın: