GÖBEK BAĞI...
GÖBEK BAÐI!..
Þükür seksenbeþ’teyiz, Dante’yi çoktan geçtik,
Uzun yýllar kýsaldý, biz uzun yolu seçtik.
Neler neler yaþadýk, sýðmaz ki bir kitaba,
Bazýsý bal þerbeti, biz üzüm suyu içtik.
Darbeler ve savaþlar, hýzýmýzý kesmedi;
Fýrtýna önden vurdu, yel arkadan esmedi.
Davâdan hiç dönmedik, can verdik çetin yolda,
Eskiler yoldan döndü, yeni dostlar küsmedi.
Ziya Gökalp kim, öðren; Atatürk’ü kalpte tut,
Bunlardýr Türk vataný, bunlar Türklüðe hudut.
Cumhuriyeti yaþa, ondan ayrýlma sakýn,
Cumhuriyet karþýtý, odur içteki haydut.
Çok cefâlar yaþadýk geçtiðimiz günlerde,
Mutluluða koþtuk da, adý kaldý dünlerde.
Yine de eksilmedi yarýndan umudumuz;
Yalnýz vatan kaygýsý bizi düþürür derde.
Aksakal söylese de; yine tutulmaz sözü,
Ancak ömrü sonbulsa; vatanda kalýr gözü.
Atadan göbek baðý; sürdürüyor izini,
Dünya tersine dönse, asla deðiþmez özü...
31.07.2023
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Not: Rahmetli Baba’mýzýn Baba’sý (Dede’miz) Abdurrahman Bey,
Balkan Harbi Þehididir. E.Ö.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.