KİME DEME !..

Nazar mý deðdi sana? Gül benzin soldu! ..
Çaðla yeþili gözler, hüzünle doldu.
Kýzýl yaðan saçlarý yýllar mý yoldu?
Dünya deðirmeninde hâlin ne oldu?

Kader hükmünü asmýþ kulun boynuna,
Cüzi irade ile, salmýþ oyuna.
Bazen sevmediðini sokar koynuna,
Bir ömür ister dövün, ister çal oyna.

Maziyi arasan da dönmez geriye,
Hayat bir kez sunulan kutsal hediye.
Yerinde kullan onu, bakma eðriye,
Git diyor her þey sana, git ileriye.

Sona geldin, tutmadýn bir gün dilini,
Cendereye soktular kývrak belini.
Bin hüner sergileyen güzel elini,
Götür de saçlarýna, düzelt telini.

Ne bulduk, ne yitirdik sonunda yolun?
Gün geldi tutmaz oldu ayaðýn, kolun.
Nerde eþ, ana baba, kýzýn ve oðlun?
Tek geldin, tek gidersin, sonu bu kulun.

Böyle âlemin hâli, yolu bitirdik;
Bitirdik de öteye ne biriktirdik?
Say ki yarýndan sonra ansýzýn öldük,
Pembe diziden baþka neler götürdük?

Namazýný kýldýn mý, Allah istiyor!
Zekât, fitre verdin mi, "sorarým" diyor.
Aç, yetim doyurdun mu; onlar ne yiyor?
Sadece "ben Ýslam’ým" demek yetmiyor.

Dahasý var iþlerin, Dînini oku!
Gününü denk geçirme,; var kýl, her yoku.
Dedikodu düþmandýr, ya gýybet yok mu;
Mahalleliyi böler dilbazýn þoku.

Dinle de sözlerimi, iyice düþün,
Söylemem bilinmesin kaç oldu yaþýn.
Sonunda tükenecek dünyada aþýn,
Gün yakýn, dikilecek baþýna taþýn...

10.02.2014 Fatih-ÝST. (Arþiv)

Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: