An ve Zaman

bir þiirdir ‘an’ ne bir masal
ne de destan sükût ile yaþanan

seherde açmýþ gönül yarasý
alacakaranlýkta küf kokan

baþ vermiþ tomurcuk aþýlanmýþ nefesle
kurumuþ kabuðundan gökleri zorlayan

toprak kök sarmýþ ufkumuzu baðlamýþ
yürekleri karartmýþ öteye býrakmayan

dillerde persenk sýrrý daima
bizlere meçhul kalan

i mge tarlasý sonsuz hiç el deðmemiþ
bir beynin kývrýmýnda kanla sulanan

dökülen kanýmýz diyetimiz topraða
ruhumuza bedel kurban

yokluk için dökülen yaþ
varlýk için akýtýlan kan

kurumaya yüz tutmuþ
nemli bir gölge kadar yapýþkan

çatlayan kýsrak damarlarýmýzda dörtnala
hiç ter dökmeden koþturan

bir saat göðsümüzde yelkovandan hýzlý akrep
zamaný zehirleyip öyle sonsuza koþan

döne döne öðütür deðirmen taþý gibi
öðütür zamaný hiç yorulmadan

binlerce yýldýr kemirip þu hayatý
mezarlýklarda biteviye þehirler kuran

ve yakalar birden buruþturur avucunda
ölüm gelir aylardan belki de haziran

bilge kiþi odur ki “ve’l asr “ile ‘an’ýn
kollarýna sýðýnan

Sosyal Medyada Paylaşın: