Kendimden kýskandým sevmedim seni, Sýr olsun aþkýmý söyleme saña, Gömsün yüreðine öldürdü beni, Ir olsun aþkýmý söyleme cana.
Sakladým hep seni kendi gözümden, Geceyle dost oldum gündüzle düþman. Oysun gözlerimi gördüðüm zaman, Kör olsun aþkýmý gösterme bana.
Nârýnda yandýkça suyundan kaçtým, Açtým kollarýmý mevlâya açtým, Sönmesin ateþim ben benden geçtim, Kor olsun aþkýmdan kül kalsýn sana.
Not: Bu bir felsefi þiirdir, idealizm felsefesine vurgu yapar. Þiirin daha iyi anlaþýlabilmesi için hikâye bölümüne bakabilirsiniz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail Salman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.