Ýs
ERMİYOR AKLIM
Evrene bakýnca sanki bir hiçim,
Kendime bakýnca sanki her þeyim,
Rabbim sanatýna ermiyor aklým,
Bir hiç olsam bile her þey gibiyim.
Sensiz yaprak kýmýldamaz bilirim,
Koþup oynayýnca özgür gibiyim,
Rabbim sanatýna ermiyor aklým,
Yazgý olsa bile özgür gibiyim.
Ýsmail’ im Salman’ým, neysem neyim,
Ben baña benim, baþkasýna senim.
Rabbim sanatýna ermiyor aklým,
Ben ben olsam bile ben sen gibiyim.
Her þey algý, evren içimde benim.
Ýçimdeki evren dýþýmda benim,
Rabbim sanatýna ermiyor aklým,
Ýçinde olduðum içimde benim.
Evreni vareden zihnimdir benim,
Zihnimi vareden evrendir benim,
O beni ben onu, nasýl yaparým,
Ýkimizi birden vareden rabbim,
Senin sanatýna ermiyor aklým.
Ýsmail SALMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.