TUZ DÖKÜP AĞLARIM YARAMA KUDÜS

Çiçeklerin gün görmeden soluyor
Zâlim düþman açanlarý yoluyor
Zûlüm kahrolmuyor abad oluyor
Bir yumruk oturdu þurama Kudüs,
Tuz döker aðlarým yarama Kudüs.

Ümmet senin için duâ da, yasta
Gaflet mikrobundan cümlesi hasta
Haber izliyoruz, tabakta pasta
Umut edip ufku tarama Kudüs
Sen ilaç bul kendi yarana Kudüs.

Arþ-ý titretiyor, figan ve acý
Suçlu olan, masumlardan davacý
Yoktur bize Hakk’tan baþka yardýmcý
Müslümana vuran vurana Kudüs
Yaralýyým, dersin sorana Kudüs.

Küfür hep beraber, her an dizdize
Uzak düþtük, ayrý düþtük biz bize
Hiç iyileþmedi yaram hep taze
Baðrýn döndü yýkýk virana Kudüs
Ciðerden yaralý her ana Kudüs.

Bizi de çevirdi düþman her yandan
Baþýmýz görünmez oldu dumandan
Nerde kaldýn ey beklenen kumandan?
Safýmýzý yaran yarana Kudüs
Hakâret edilir Kur’an’a Kudüs.

Son bulacak elbet zûlmü zâlimin
Ýntikam alacak Rabb’ül âlemîn
Müslümana mescid olacak zemin
Döneriz Mescid-i harama Kudüs
Yeþiller takarýz karana Kudüs...

Nuriye Akyol (Hicranî)




Sosyal Medyada Paylaşın: