GÖLGESÝNE YENÝLMÝÞ GÜNEÞ Bugün rüyamda Kudüs’ü gördüm, Bir yanýmda bir bebek aðlýyordu. Öbür yaným yanýyor, Elimden kan damlýyordu. Analar periþan, Alnýnda kandan niþan, Hep kara baðlýyordu. Eþiðine yüzüm sürem dedim, Oda küsmüþ, Kara baðlýyordu. Bulutlar nemlenmiþ, Çisil çisil aðlýyordu. Miraca çýkýyormuþum, Oda ne burakta aðlýyordu. Yüzyýldýr göz yaþýn dinmedi, Küfrün kini hiç bitmedi. Yüz yýl olmuþ, hep garip, hep yetim, Hep yanýyor yüreklerimiz, Her cihetten ateþ altýndasýn. Düþmüyorsun, Hala cesur ve vakursun. Her cihette çiçekler açar, Güneþin elbette doðacak, Muþtulayacak seni bize. Korku bulutlarý kaybolacak, Güvercinlerin hür, Korkusuz uçacaklar. Gölgesine yenilmiþ güneþ. Kaldýrýmýn bütün taþlarý, Kararmýþ aðlamaktan. Hayata bir kýlýç vurdum, Senin aðlamayacaðýn güne. Çalacaðým kýlýcýmý habire Çalacaðým, çalacaðým düþenedek Mehmet Talip BÝLGÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet talip bilgil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.