BABAM

Yüreðimdeki çivileri sökemiyorum mirim
Aklýmýn kuþlarýný susturamýyorum
Astýklarýndan beri dünyayý ipe
Elestteki yüzümü tanýyamýyorum
Oysa biraz soluklanýp gölgesinde
Daðýlýp gidecektik usulca
Babamý býrakmayacaktým güllerin içinde mesela
Baba olmayacaktým asla
Hasretini duymayacaktým iliklerime kadar
Tuz dökülmeyecekti yarama
Ve hasretimi ekmeyecektim topraða

Bendeki benle bitmiyor kavgam mirim
Acýmý bala çeviremiyorum
Kevgire dönderdiler zamaný
Hangi parçasýný tutsam kendimi bulamýyorum
Þayet dalabilseydim yekpare içine
Dokunacaktým babamýn gülüþüne
Baþýmý býrakýp yorgun dizine
Sýðýnacaktým düþlerin en keyiflisine
Ömrümden alýndý muhteþem o zaman
Siyah beyaz bir anýydý elimde kalan

Gitmek ve illa gitmek arasýnda kalýyorum mirim
Yollarý düze çekemiyorum
Nisyan ile malul oldu ya insan
Dünü bugüne kavuþturamýyorum
Baðlayabilseydim içimdeki özlemle birini diðerine
Öpecektim merhamet çaðlayan ellerini
Koklayacaktým apak bulutlara dolanan saçlarýný
Yaslayacaktým sýrtýmý dað gibi sýrtýna
Alýnacaktý yüreðimdeki büyüyen ateþ
Dinecekti gözlerimdeki çaðlayan yaþ

Gazze’nin enkazýnda büyüyen çocuðum þimdi
Kan revan hülyalar içindeyim
Ne büsbütün dýþýndayým zamanýn
Ne de künhüne erdim köhne hayatýn
Baþýmý kaldýrýp ölüm yaðan semaya
Babam olsaydý diyorum suda eriyen yüzüme
Tutardý ellerimden kavrardý yüreðimi
Umudu biçerdi üzerime
Buldururdu dehlizlerde kaybolan benliðimi
Sosyal Medyada Paylaşın: