LEYLİ MEKTEP

LEYLÝ MEKTEP

Leyli mekteplere sorun siz beni.
Ýsli duvarlarda yazým kalmýþtýr.
Ütülü gömlekte, deri pabuçta
Kim bilir kaç defa gözüm kalmýþtýr.

Leyli mektep iþte; hapis benzeri.
Yaðýz bakýþlarda yokluk izleri.
Her cuma günleri akþamüzeri
Özlemekten yanan genzim kalmýþtýr.

Soðuk gecelerdir sinip pustuðum.
Sýrdaþým, gözyaþým; nemli yastýðým…
Hele ki köyümden ümit kestiðim
Kestikçe büyüyen hüznüm kalmýþtýr.

Leyli mekteplerde geçti mevsimler.
Sayfasýndan koptu nice isimler.
Silik albümlerde puslu resimler
Aynada eskiyen yüzüm kalmýþtýr.

Etütler; tükenmiþ, bitik girdiðim.
Koðuþlar; her akþam yitik girdiðim.
Hepsini anneme biriktirdiðim
Çocuk masumluðum, nazým kalmýþtýr.

Leyli mekteplerden sorun siz beni.
Çok þarký söylerdim; sesim kalmýþtýr.
Duvarlar yeniden boyansa bile
Buðulu camlarda izim kalmýþtýr…

Sosyal Medyada Paylaşın: