VE EVET, BEN SESSİZLİĞİMLE GÜRLERİM...
Siren seslerine karýþýr sözlerim
Sinemde taþýdýðým aþkýn
Hengâmesi miskin ruhumun
Kýrýk sandalyesi
Meþrebimdir hüzün
Muhtevasý yüreðin
Hali hazýrda kördüðüm
Ýstimlak edilmiþken
Yüreðimin duvarlarý
Bir ters bir düz yaþamak
Yün misali ördüðüm her mýsra
Sevdiðim kadar ýsrarla
Hamt etmenin diðer adý sevmek
Dilaltý sözcüklerden bir köprü inþa etmek
Matemimle varým
Mabedimde sönmek bilmedi yangýn
Yazdýðým kadar yaþarým
Yaþadýðým kadar tutunduðum
Hayata bir köþesinden
Kýblemde dinmek bilmez rüzgâr
Mahremimde sayýsýz kaygým var
Göz gözü görmezken
Kalp gözümle varým ben
Sözcükler çile çekerken
Çekincelerimi yok bildi Tanrý
Yokluðumun karþýtý þiir
Þiirle beslendiðim deðil yalan
Acýnýn hengâmesi
Bitmek bilmedi dünyanýn tantanasý
Tam tam dansý yapan bir yerli gibi
Oysaki saðdýcým kalemin titreyen bedeni
Kindar kirli vücutlardan uzak
Tembihliyim babadan hem de kaç kuþak
Kurdeþen döken göðün beni çaðýran fýsýltýsý
Allah, diye çýktým yola
Düþkünlüðüm belki de beni bekleyen mezarýma
Meylettiðim umut
Gelsin yakalasýn beni
Mahal veren kimse hüzne asla da tutuk
Deðil dilim
Ve evet, ben sessizliðimle gürlerim
Kâh aslan gibi
Kâh uysal bir kediye meylederim
Lakin nankör deðilim…
Tohuma kaçmýþ gölgeler tanýrým uzaðýmda
Baþ veren filizdir yüreðimin otaðýnda
Kardýðým þu dehliz
Sevgimse deniz kadar büyük
Umudun peþi sýra
Koþarým aþkla
Þiarým bazen çiçek bazen yýldýz
Haiz olduðum iki adým
Bakaya kalan yalnýzlýðým
Yâdým ve tek tesellim Rahman
Bilgiç bir rüzgâra kapýldým mý da
Uçar giderim kalemin kanatlarýna
Konan çiy gibi
Süzülür son bulur hüznüm
Aldýðým gücüm
Ýmanda saklý varlýðým
Sevgisizliðe inat sevgiyle dokuduðum þiirlerim
Bazen akýþkan yaþ
Kapýþan yasla inatlaþtýðým þu mizaç
Körlüðümse geçici
Aþka þahittir kalemim
Þiarým nasýl ki aþk ihlasla sevdiðim
Yer gök ve içimdeki çocuk
Yarýlan toprak
Kimine göre döndüðüm enkaz
Gel gör ki doðarým yeniden ve yine külümden
Özümde saklý sözümle s/üzüldüðüm
Gönülden
Kaynakçam maneviyat
Kaynak yaptýðým sözcüklerim belki de hörgücü
Deveyi güdemesem de diyardan
Göç edemediðim
Kimine göre bir yenilgi alt edemediðim
Kayýtlara geçsin lütfen bu þiir ki:
Tutanaðým umut ve sevgi
Dirayetim saklý
Ayak izinde evrenin
Kordan gözlerim
Küle dönen afaki yenilgilerim
Mademki kaderim bunu istedi
Baþým gözüm üstüne
Nasýl ki seferi tanýðýyým rahmetin
Aþka biat
Hazana inat
Hüznümle karýþýk hislerim
Mahal verirken yeni güne
Kâh rüzgâr gibi eser gürlerim
Kâh içime dönük
Yâdým ve mabedim ve yüce Rabbim elbet tek tesellim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.