DOYURDU BENİ
Yerden yere çaldý gençlik çaðýmý
Dert aldý önüne doyurdu beni.
Hüzün vurdu yine gönül baðýmý
Elini salladý çaðýrdý beni.
Mutluluðu buldum zannettiðim an,
Yetiþip elimden çekip aldý gam
Bin cefalar çekip, vay garip anam
Bugünler için mi doðurdu beni.?
Huzura yaklaþtým, çatýldý kaþý,
Canýmdan can alýp doldurdu boþu
Biraz hasret koydu, çokça gözyaþý
Gurbet teknesinde yoðurdu beni.
Düzlüðe varmaktý yalnýz muradým
Boþluða düþürdü beni son adým
Açýldým ummâna bir dost aradým
Çekti girdabýna soðurdu beni.
Adým adým yürüdüm de izinde
Huzur uyutmadý birgün dizinde
Yalan dünya daha yolun aðzýnda
Çiðnedi, çiðnedi öðürdü beni.
Sýr verdim, âleme bir bir duyurdu
Kime dostum desem sýrtýmdan vurdu
Hicranî’yi parçalara ayýrdý
Hayat, kirmeninde eðirdi beni.
Nuriye Akyol/ 20/8/2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.