MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SEVGİLİ YALNIZLIĞIM...
Gülüm Çamlısoy

SEVGİLİ YALNIZLIĞIM...





Düþlemsel bir mizacýn var, sevgili yalnýzlýðým
Ve o arsýz ýsrarcýlýðýn
Göðün kubbesinde saklý bir nazarsýn sen
Öykündüðüm masallarda yere kapaklanan
Kâh bir mizansen
Kay kuytularda serkeþ ruhumla donandýðým…

Afaki deðildir hüznüm
Arz ettiðim iklimde saklý üzüm misali serpildiðim
Salkým saçak varlýðýma eþlik eden
Aralýksýz niyazým
Nazýmla beni benden alan
Semanýn hutbesi
Bir rengin çalýmý
Þirk koþanlara çektiðim rest
Rastlaþtýðým öbek öbek
Bir çivi nasýl ki söküyor diðerini
Baðnaz iklimin nemrut nefesi
Aþka adaklarým
Atandýðým makamlarým
Mekânýmdýr Rabbin Dergâhý

Bir mimikse eðer ki i mge
Mimlendiðim gün ve gece
Mýhlanýp da kalan kaleme
Yoktur tek sözüm baþýmda esen kavak yeline
Yâdým ve yârim ve tek tesellim
Aþkýn hicreti
Ýlahi Makamýn beni için için
Çaðýran sesi

Damla düþtü mü de gözümden
Dalýp gittiðim ezelden
Dibi gördüðüm ne ki divanesi olduðum
Umudun seher yeli
Yalnýzlýk varsa yoksa benliðimin kaderi

Hazandýr göç vakti
Sevgidir aldýðým öcün zaferi
Bunca kin bunca nefret ne ki?
Yâd ellerde s/üzüldüðüm
Ýnadýna sevgiyle s/üzdüðüm
Yer ve gök ve her aným
Andýðým kadar dünde kalan anýlarým
Azadesi sevdanýn
O kýblede saklý bir tufaným
Kaynayan yüreðin

Kapýp da koyuverdiðim
Nasýl ki kendimden kendime
Koþtuðum bilinmezin na’þýnda esir tutulduðum
O mecazi firarý içime iþleyen
Kaderin tok sesi ansýzýn
Yüzüme gülümseyen
Doðan güneþin
Zarafeti
Bir kýyým olarak addedilse de yaþadýklarýmýn
Yanýnda kýyama durduðum en zaruri
Ýstikamet
Meali umutla eþleþen bir davet

Asaletim babadan
Asiliðim doðamdan
Aksinde sevginin gördüðüm
Rüyalarým da dönecekken
Gerçeðe
Elimine ettiðim hüznün bakiyesi
Evhamlý yüreðimin kýblesi
Ederim olmasa da
Atar damarým ve þahlandýðým
Ýlahi Aþkýn zaferi
Tutuklu kaldýðýmdýr iman gücüm

Servetim sevdam ve yanýk kalbim
Yenik addedilsem de yakardýðým
Kadar yüce Rabbe rükû ettiðim
Anbean boynum
Nasýl da kýldan ince Allah katýnda
Saðdýcým rüzgâr
Solumdan yediðim vurgun kadar
Var…

Hani diþlediðim kalem
Diþimle týrnaðýmla tutunduðum devasa kale’ m
Maruzatým yürekten
Def edemediðim hüzünle dertlendiðim
Ezelden beni benden eden
Kabrime yakýným
Kutup Yýldýzýdýr belki de þavkým
Bazen bir çiçek bazense bir yýldýzým
Yâdým, yârim ve yakýnlýðým
Ýki cihanda da aziz olsun yeter ki varlýðým


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.