BIRAKTIN BENİ

Kayýp oldum ben sende çok uzun yýllar geçti.
Gel bul ver beni bana nerde býraktýn beni?
Ýçinden çýkýlmayan biçare mi biçare,
Tahammülü olmayan derde býraktýn beni.

Seslensem tereddütsüz koþarak gelecekken,
Her müþkül anlarýmda dermaným bilecekken,
Onca çileden sonra bir ömür gülecekken,
En muhtaç göründüðüm yerde býraktýn beni.

Bilirim geçen yýllar kahrýmý katlayacak.
Serabýnla koþmaktan bu yürek çatlayacak.
Ýçerimde bir volkan patladý patlayacak,
En kýzgýn ateþlerde, korda býraktýn beni.

Gözlerde neler gördüm vedan fark edilince.
Aslýna rücu etti kalpler kendi kendince.
Düþünmedin vefasýz neylerim sen gidince,
Leþ yiyici kuþlara, kurda býraktýn beni.

Yaprak dökümü baþlar tenden gayrý çare yok.
Karanlýk yarýnýma dünden gayrý çare yok.
Velhasýl sensizliðe senden gayrý çare yok.
Bir yolun sapaðýnda zorda býraktýn beni.

Yýllar yordu gönlümü sorgunla terleterek.
Ýçerimde sessiz þu çýðlýðý gürleterek.
Mesut’um alnýmdaki yazýyý kirleterek,
Bir ömür silinmeyen arda býraktýn beni.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: