Özlemin sığmıyor ellerime

yaralý bir kuþ gibi,
kalbimin kýyýlarýna düþüyor gözlerin.
gözlerin ki vazgeçilmezim...

halâ yaþaya biliyorsam
ve halâ nefes almaya gücüm
yetiyorsa
ellerinden ellerime akan nehirler
sayesinde...

þimdi nerden baþladý,
kim uydurdu bu ayrýlýk safsatasýný,
kim ürküttü kalbimizi...kii, bu kadar
korkar olduk sevmeye.

unuttuk çocuk yüzlü sevgileri
dudaðýmýzda kirlendi aþk sözleri...

içimde gezen hasretin
iplik iplik dökülüyor dudaklarýmdan,

sana yaðmurlar biriktiriyorum,
sana özlemler
sana hasretler...

bir ses ver bana
en erkeninden.

yoksa bu uyduruk ayrýlýk
sinsice bileklerimden yürüyor
içimde hasar
býraka býraka...

bir ses ver nidama
býrak, açýlsýn merhamet kapýlarý...

ahh! bir hatýrlasan adýmý,
aþkýmý,
içime çöreklenen kederimi
bir duysan,
çýldýrmak korkumu bir görsen...

savunmasýz kalbime nasýlda düþüyor
gözlerin.
gözlerin ki vazgeçilmezim...

özlemin sýðmýyor ellerime...

Sosyal Medyada Paylaşın: