sýrf kendime inat olsun diye
asacaðým tüm özlemleri ebem kuþaðýnýn kanatlarýna
yaðmur ertesilere býrakacaðým ellerimden balonlarý
toprak kokusu içime içime iþlerken
mürdüm karasý hüznün gözlerinden þefkatle öpüp
serçe kalbi kadar sevinç toplamak için
müsade isteyeceðim ruhumun göz yaþlarýndan
eðer kabul buyurursa
yâre ulaþtýrsýn kokumu diye
içimdeki çocuða kaðýttan gemiler yüzdüreceðim
mutluluðun ana rahminde
olur ya belki belki diyorum
günün birinde
yine kavuþurum göðümdeki rengârenk kelebek telâþýna
o telâþla söz geçiremediðim yüreðime
mutluluk fermanýný imzalattýrýrým
karbeyaz kuðularý besleyen ellerimle
saçlarýmdaki delice hüznü uçurur son bahar rüzgârlarý
üþüyen burnumdan öperken yaðmur damlalarý
mekaný cennet olsun diye hiçliðimin
gömerim hüzünleri Rhen’ýn en derin sularýna
ruhuna üç kulhu , bir elham
okuma þerefine nail olur
ördek yavrularý, çýðýrtkan martýlar...
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.