korku baþlarýnda tütün dumaný
üst üste yedi kat def ediliyor
azalýyor azalýyor izliyor nefes
gözlerin bu gün senin bir intihar kokuyor...
uçsuz uzantýlar uzun gölgeler
her yükseliþ yer ile gök arasýnda
daralýyor ezmeye aralýk bitirerek
mevsim anormalleri kafka okuyor
hiyerarþik yaðma buzulsal düzen
ip üstünde yürüyor uzak kendimden
toprak uyku huzur þeytan nefis aþk
tablosal bir telaþ
yenmeyecek aþ
eksiliyor saat
kýsýlýr kanat
susar baþ
af...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.